T-26
Fińska modyfikacja - zdobyczny ChT-26 wyposażony we wczesny typ wieży czołgu BT-5 w muzeum Panssarimuseo Dane podstawowe Państwo ZSRR Producent Zakłady "Bolszewik" w Leningradzie i Stalingradzka Fabryka Traktorów w Stalingradzie Typ pojazdu czołg lekki Trakcja gąsienicowa Załoga 4 Historia Prototypy 1931 Produkcja 1931–1941 Wycofanie 1945 Wyprodukowano ok. 12 000 Dane techniczne Silnik 1 silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy GAZ T-26 o mocy 91 KM Transmisja mechaniczna Poj. zb. paliwa 292 l. benzyny Pancerz grubość: 6 – 10/11/13/16/20 mm (zależnie od wersji) Długość 4,62 m Szerokość 2,44 m Wysokość 2,33 – 2,41 m (w zależności od wersji) Prześwit 0,37 – 0,38 m (w zależności od wersji) Masa 8 200 (T-26 mod. 1931) – 10 290 kg (T-26-1) Moc jedn. 7,5 – 10,2 KM/t Nacisk jedn. 0,5 - 0,6 kg/cm² Osiągi Prędkość 30 km/h (po drodze) 18 km/h (w terenie) Zasięg 120 km (późniejsze wersje 220 – 240 km) (po drodze) 70 – 80 km (późniejsze wersje 130 – 140 km) (w terenie) Pokonywanie przeszkód Brody (głęb.) 0,8 m Rowy (szer.) 2,0 - 2,65 m Ściany (wys.) 0,75 m Kąt podjazdu 40° Przechył boczny 22° Dane operacyjne Uzbrojenie 1 armata wz. 1932 kal. 45 mm lub 1 armata 20K wz. 1934 kal. 45 mm 1 lub 2 karabiny maszynowe DT kal. 7,62 mm Użytkownicy ZSRR, Hiszpania, Finlandia, Niemcy, Chiny, Rumunia Multimedia w Wikimedia Commons T-26 – radziecki czołg lekki z okresu przed 2 wojną światową. Używany do wsparcia piechoty oraz zadań rozpoznawczych.
Konstrukcja czołgu T-26 była oparta na licencji brytyjskiego czołgu Vickers 6-Ton (Mk.E). W toku produkcji była ona rozwijana. Od 1931 do 1940 roku zbudowano około 12 000 czołgów w różnych wersjach.
|