Świat Czołgów (Worldoftanks)

Czołgi KW to seria czołgów ciężkich produkowanych w czasie II wojny światowej w Związku Radzieckim nazwanych na cześć rosyjskiego dowódcy i polityka Klimenta Woroszyłowa. W momencie ataku Niemiec na Związek Radziecki były to jedyne czołgi ciężkie produkowane seryjnie na świecie.

Po raczej kiepskich doświadczeniach z wielowieżowym czołgiem T-35, radzieccy projektanci zaczęli pracować nad następnym modelem czołgu ciężkiego. Jednym z głównych projektów był SMK, w którym zmniejszono liczbę wież z pięciu do dwóch. Zamówiono dwa prototypy jednak jeszcze przed ich powstaniem zdecydowano, aby jeden z nich zbudować z pojedynczą wieżą ale z grubszym opancerzeniem. Nowo powstały jednowieżowy czołg był pierwszym prototypem KW.

Po wybuchu wojny zimowej, SMK, KW i T-100 zostały wysłane na front w celu przeprowadzenia testów w warunkach bojowych. Grube opancerzenie KW okazało się być wysoce odporne na fińską broń przeciwpancerną, a KW pokazał swoją wyższość nad pozostałymi projektami i został wkrótce wdrożony do produkcji – w wersji KW-1 (uzbrojonej w armatę 76.2 mm) i KW-2 (uzbrojonej w haubicę 152 mm).

Gruby pancerz KW czynił go praktycznie nie do zniszczenia przez ówczesne działa przeciwpancerne, jednak czołg ten miał wiele wad konstrukcyjnych. Był bardzo powolny i mało zwrotny, a przy tym był uzbrojony w to samo działo co czołgi średnie. Największym problemem była jednak wysoka zawodność tych czołgów i więcej z nich po prostu się zepsuło niż zostało uszkodzonych przez przeciwnika. Na przykład skrzynia biegów była tak kiepsko zaprojektowana i zbudowana, że kierowcy byli zmuszeni używać młotków aby zmienić bieg.

W momencie inwazji na Związek Radziecki Armia Czerwona była wyposażona w 639 KW-1. W momencie wybuchu wojny żaden niemiecki czołg ani działo przeciwpancerne nie było w stanie spenetrować grubego pancerza KW, do ich zniszczenia potrzebna była pomoc lotnictwa lub artylerii. Jedynie słynne niemieckie działo 88 mm było w stanie przebić gruby pancerz tego czołgu.